Fauno che fischia – Salvatore Sciarrino

About This Project

Mario Caroli (flute), Ernestine Stoop (harp), Tomoko Mukayiama (piano), Françoise Kubler (voice), Christian Dierstein (bells)

ATTACCA CD 28118

TRACKLIST
1. Fauno che Fischia a un merlo (flute and harp); 2. D’un faune (Altoflute and piano); 3. La perfezione di uno spirito sottile (flute, voice and bells); 4. Toccata and Fugue BWV 565 (from J. S. Bach arranged for solo flute by Sciarrino)

NOTE

Recorded in Strasbourg at the Auditorium of Musée d’Art Moderne et Contemporain (MAMCS), April 23th-24th 2007

REVIEWS

PRESTOCLASSICAL, LONDON
« Excellent cd featuring works for flute. The melancholic sound world of Salvatore Sciarrino is brought to life by the brilliant playing of flautist Mario Caroli »

THE GUARDIAN, LONDON
By Andrew Clements

« The fragile, fluttering sounds that are Salvatore Sciarrino’s trademark are perhaps better replicated by a flute than any other instrument. The outstanding Italian player Mario Caroli has already recorded all of Sciarrino’s solo flute works on a two-disc set for Stradivarius, and here he adds pieces that match his instrument with just a few others. Easily the most substantial is the 43-minute La Perfezione di Un Spirito Sottile from 1985, a quasi-theatrical ritual involving a soprano and the sounds of bells as well as the flute, setting a text found engraved on gold plates discovered at Eleutherna in Crete, and conjuring up the same, almost intangible sense of strangeness often found in Sciarrino’s theatre works. The languorous flute solos of Debussy’s Prélude à L’Après-Midi hover in the background of the other two works. The first, Fauno che Fischia a Un Merlo, for flute and harp, is inspired by a Böcklin canvas; the other, D’un Faune for alto flute and piano, makes its allegiances more obvious, but inhabits a world of resonances, whistles and whispers that are recognisably Sciarrino’s own »

PAROOL, AMSTERDAM. FOUR STARS
By Erik Voermans

De wereld van Salvatore Sciarrino is een wereld van de fluistering, van de zucht en de plotselinge opvlieger, van de stille triller. De muziek van de 61-jarige Italiaanse componist staat in wat we met enige terughoudendheid ‘avant-garde’ noemen, nog steeds volledig op zichzelf. Geheimzinnige, nachtelijke landschappen creëert hij, vol vaak fundamentloze klanken die betoveren, maar misschien ook wel een klein beetje onheilspellend zijn, omdat je nu eenmaal niet weet wat zich daarginds in het duister allemaal afspeelt.

De Italiaanse fluitist Mario Caroli geldt als een Sciarrinospecialist. Eerder nam hij hij alle werken voor fluit solo op twee cd’s op. En nu speelt hij op deze Attaccaplaat met veel gevoel en evocatieve kracht twee stukken waarin hij gezelschap krijgt van harpiste Ernestine Stoop (Fauno che fischia a un merlo), pianiste Tomoko Mukayiama (D’une faune) en het ‘ritueel in muziek’ La perfezione di un spirito sottile voor fluit, sopraan en klokken, dat ruim 43 minuten in beslag neemt.

Als tekst gebruikte Sciarrino een vierregelig gedicht dat op gouden plaatjes werd aangetroffen bij archeologische vondsten op Kreta.

Het slotstuk is een bewerking van Bachs bekende Toccata en fuga in d voor orgel, waarin het fluisteren volledig uitblijft. Het is de vreemde eend in de bijt.